Caryca Eleonora - Koronowany Anioł Bułgarii

08 Marzec, 2022, 05:39

Kim była niezwykła kobieta, która zasiadała na tronie Bułgarii czyniąc wokół dobro?

Eleonora - druga żona cara Ferdynanda, o której Iwan Wazow pisał, że jest „siostrą bohaterów”. Osoba niezwykle błyskotliwa, która wiele wniosła do Bułgarii, określana jako „Koronowany Anioł Bułgarii”, nazywana „Carycą Eleonorą Bułgarską”.

Nienawidzona przez męża, kochana przez biednych.

- Przed ślubem

Eleonora urodziła się 22 sierpnia 1860 roku w Trebschen w Prusach (dzisiejszy Trzebiechów w Polsce). Była córką księcia Henryka IV i księżniczki Louise zu Grace.

Od najmłodszych lat poświęcała się działalności charytatywnej. W 1905 wyjechała na Daleki Wschód, by dołączyć do wojny rosyjsko-japońskiej jako siostra miłosierdzia.

Po śmierci żony, księżnej Marii Luizy, w 1899 roku, Ferdynand postanowił poszukać odpowiedniej towarzyszki i troskliwej matki dla czwórki swoich dzieci.

Podczas jednej z wizyt Wielkiego Księcia Władimira Władimirowicza, jego żona, wielka księżna Maria Pawłowna, zwróciła uwagę wówczas jeszcze księcia Ferdynanda na osobowość niemieckiej księżniczki Eleonory.

Wielka Księżna podkreśliła wielką szlachetność i miłosierdzie, a także wyjątkową skromność i oddanie księżniczki Eleonory, co później dostrzegli Bułgarzy.

- Caryca Bułgarów

Oficjalnie Eleonora weszła do bułgarskiej historii po ślubie z Ferdynandem w dniu 28 lutego w odległym 1908 roku, który odbył się w Coburgu w Niemczech.

Zawarcie tego małżeństwa nie obyło się bez pewnych trudności religijnych. Książę był katolikiem, a księżniczka protestantką.

Po ceremonii zaślubin, Eleonora otrzymała tytuł „Księżnej Bułgarów”, a kilka miesięcy później, po odzyskaniu niepodległości, 22 września 1908 r, zmieniono jej tytuł na „Caryca Bułgarów”.

Dało jej to olbrzymie możliwości do działania, z których skorzystała, jak mało kto.

Pozbawiona uznania, szacunku i miłości męża, troszczyła się o ludzi, którzy naprawdę jej potrzebowali. Często spędzała całe dnie w slumsach Sofii. Tam opiekowała się chorymi dziećmi i dostarczała żywność głodującym rodzinom.

- Działalność carycy Eleonory

Z jej inicjatywy w 1910 r. na polecenie Ministerstwa Edukacji powołano Fundusz Carycy Eleonory, którego celem było zebranie środków na budowę instytutów dla dzieci niesłyszących i niewidomych.

Założyła ona również żydowski sierociniec noszący jej imię, który z pomocą carycy Joanny działał nawet w latach II wojny światowej.

To dzięki osobistej interwencji carycy Eleonory została uratowana przed wyburzeniem Cerkiew Bojańska, na miejscu której, w 1912 roku chciano zbudować większą świątynię.

Dzięki jej staraniom przekazano pod budowę nowej cerkwi inną parcelę, a w średniowiecznej Bojańskiej Cerkwi rozpoczęto prace renowacyjne.

W czasie wojen caryca Eleonora organizowała kursy dla sióstr miłosierdzia i sama także pomagała na froncie jako siostra miłosierdzia.

Wraz z księżniczką Klementyną Bourbon-Orleańską (matką Ferdynanda) była głównym darczyńcą założonego w 1885 roku bułgarskiego Czerwonego Krzyża.

Była również założycielką Towarzystwa Wsparcia Kobiet Samarytanka. Na tym jednak jej działalność się nie kończy.

Przy wsparciu Amerykańskiego Czerwonego Krzyża caryca Eleonora otworzyła szkołę pielęgniarską.

Za własne środki zakupiła najnowszy model wózków medycznych do transportu rannych z Finlandii i przekazała je dla wojskowego szpitala polowego wraz z zakupionymi w Wiedniu prototypowymi termosami i torbami na narzędzia chirurgiczne.

W czasie I wojny światowej uczestniczyła aktywnie w różnych akcjach charytatywnych i wspierała Międzynarodowy Czerwony Krzyż w Genewie.

Jej działalność była wysoko oceniona i doceniana. To dzięki temu „zdobyła” swój przydomek „Koronowany Anioł Bułgarii”. Nie bez powodu też Iwan Wazow pisał w swoim wierszu, że zdobyła naszą miłość, a jej dusza utkana jest z wysokich uczuć.

Pod koniec wojny międzysojuszniczej, na usilne prośby żołnierzy i ich dowódców, z rozkazu podpisanego przez gen. Radko Dimitriewa, car Ferdynand, odznaczył carycę Eleonorę Krzyżem Wojskowym „Za odwagę” IV stopnia.

Order został wręczony przed formacją wojskową w mieście Kiustendił, gdzie stacjonował sztab armii.

- Anioły też umierają

Caryca Eleonora zmarła 12 września 1917 roku po długiej chorobie w Pałacu Euxinograd, na obrzeżach Warny.

Jej szczątki zostały złożone w skromnym grobowcu z rzeźbionym kamiennym krzyżem koło południowej fasady Bojańskiej Cerkwi, w Sofii.

W latach reżimu komunistycznego jej grób został zbezczeszczony. Został odrestaurowany dopiero w latach 90-tych XX wieku.

- Wszystkim Paniom

Wszystkim Paniom z okazji ich święta życzymy, aby były nie tylko uważane, ale i traktowane jak anioły i kochane przez wszystkich.

Dużo miłości, zrozumienia, radości i pięknych, prawdziwych przyjaźni!

Wszystkiego najlepszego!