Kamień, który rośnie i spełnia życzenia

11 Marzec, 2024, 07:30

W małej wsi pod Sofią (ok. 21 km) Gorni Bogrow, na końcu wsi stoi mała cerkiew, której sława roztacza się od lat po świecie. Tylko w tym jednym świętym przybytku na całym świecie, w ołtarzu rośnie kamień, który czyni cuda - uzdrawia, przynosi zdrowie, miłość i poczęcie.

Cudowny kamień

Cudowny kamień, przyniesiony pod koniec XII wieku przez krzyżowców wracających z Jerozolimy, przyciąga wiernych z całego kraju do klasztoru pod Sofią, noszącego imię św. Jerzego Zwycięzcy.

Ogromny kamień z krzyżem stoi na środku świątyni, rośnie i spełnia najskrytsze życzenia wiernych z całego kraju, a ojciec Antim, który sam od kilkudziesięciu lat opiekuje się klasztorem, wyjaśnia, że to nie jest kawałek skały w Gornym Bogrowie , ale sam Bóg spełnia marzenia ludzi, którzy przychodzą do świątyni, aby się modlić, a kamień to po prostu miejsce, z którego czerpiemy Jego łaski.

Niezwykły kamień i klasztor

Historia kamienia związana jest z historią klasztoru. Według legend kamień przywieźli krzyżowcy jako trofeum rycerskie z Jerozolimy. Zabrali oni kawałek skały z Golgoty. Kamień przechowywano jako znak przynależności do wiary chrześcijańskiej. Po latach zbudowano cerkiew wokół kamienia. Wzniesiono ją w latach 1889-1890. Fundusze przekazał pewien ksiądz, który miał widzenie i jego jedynym życzeniem było, aby postawić kamień obok ołtarza.

Legenda o związku kamienia z Grobem Świętym opiera się na prawdziwych faktach. Na cudownym kamieniu wyrzeźbione są krzyże jerozolimskie, a w każdym rogu dużego krzyża znajdują się mniejsze krzyże, które zostały wyryte ku czci i chwale czterech ewangelistów – św. Jana, św. Mateusza, św. Łukasza i św. Marka.

Dwumetrowa skała ma kruchy skład osadowy, niespotykany na bułgarskich ziemiach. Drugi podobny kamień znajduje się bardzo blisko we wsi Jana (Yana), w kaplicy św. Mikołaja i według legend został również przywieziony z wypraw krzyżowych.

Obecny wygląd klasztoru zachował się z XX wieku. Jest to klasztor męski, działający. Składa się z budynków mieszkalnych i małej cerkwi zbudowanej na fundamentach starej świątyni. Tuż obok cerkwi stoi nowo wybudowana kaplica św. Szczepana.

Bajki czy fakty

Ojciec Antim jest w klasztorze w Gornym Bogrowie już od 20 lat. Gdy tylko przybył do tutejszego klasztoru, usłyszał od wiernych, że kamień w cerkwi rośnie, ale pomyślał, że to takie babskie gadanie.

Według starszych kobiet we wsi, w ciągu ostatnich 5 dekad kamień urósł o pół metra. Niegdyś ich zdaniem, a także według ojca Jerzego, zarządzającego wcześniej klasztorem, kamień sięgał okna cerkwi św. Jerzego, a obecnie wystaje ponad ołtarz.

Potem przybyli pielgrzymi zwabieni opowieściami o cudownym kamieniu. Zasugerowali ojcu Antimowi, aby zmierzył kamień. Tak też uczynił. Kamień miał 206 cm. Ojciec Antim zapisał to w ewangelii. Dziesięć miesięcy później kamień był już o 2 cm większy. Po jakimś czasie zmierzył go jeszcze raz i miał już 210 cm. Od tego czasu ojciec Antim już go nie mierzy, bo uważa, że nie należy kwestionować cudów, a on nie ma prawa sprawdzać Boga. Ważne jest to, że widział, jak kamień się zmienia i staje się coraz większy.

„My ludzie potrzebujemy, aby stale nam przypominać o wszechmocy Boga. Dla Boga nie ma rzeczy niemożliwych – kamień może rosnąć” – mówi ojciec Antim.

Kamień nadziei

Ludzie przychodzą tutaj, często przynoszą szaty chorego, którymi dotykają kamienia, pozostawiają na noc na kamieniu, by chory uzyskał Bożą łaskę. Wierzą, że Bóg uzdrawia w tym miejscu i spełnia to, czego najbardziej pragniemy.

Księga świątynna wypełniona jest odręcznymi świadectwami uzdrowionych, rodzin, którym urodziło się długo wyczekiwane dziecko, a także tych, którzy pobrali się kierując tutaj swoje prośby do Najwyższego.

Kamień przywrócił zdrowie słynnej wróżce Berlusconiego i prezenterce telewizyjnej w Rai Uno w trudnym momencie jej życia. To nie przypadek, że co roku w sierpniu składa tu ofiarę za zdrowie.

Według ojca Antima boska moc tego miejsca objawia się we wszystkich zakątkach świata, gdzie żyją prawosławni - od Grecji po Amerykę. Ludzie, którzy nie mają nic wspólnego z Bułgarią, nie mówiąc już o Gornym Bogrowie, mają widzenia, widzą we śnie klasztor, przybywają tu by znaleźć uzdrowienie.

Kamienna relikwia znajduje się w ołtarzu cerkwi klasztornej (gdzie mogą wchodzić wyłącznie mężczyźni) i może jej dotykać wyłącznie kapłan lub ochrzczony mężczyzna. Przez ikonostas zwiedzający mogą oglądać górną część cudownego kamienia.

Inne cuda

Oprócz tajemniczego kamienia klasztor w Gornym Bogrowie słynie również z leczniczej wody. W przeciwieństwie do pozostałych wód w regionie, a nawet do tej ze źródła, które jest zaledwie kilka metrów dalej, woda ta ma zupełnie inny skład i smakuje gorzko niczym analgin.

Pojawienie wody wiąże się również z cudem. W 2004 roku jednej z nowicjuszek Siika miała widzenie. Przyśniła jej się Maria Panna przed drzwiami cerkwi, która wskazała jej miejsce, gdzie znajduje się uzdrawiająca woda. Nowicjuszka opowiedziała o swoim śnie ojcu Antimowi, a on zajął się sprawą.

Woda rzeczywiście wytrysnęła z tego miejsca, ale miała dziwny, gorzko-słony smak. Analizy wykazały, że woda ta ma taki sam skład chemiczny jak woda z biblijnego Morza Martwego.

Dziś zbudowano tu źródełko, którego strzegą dwa kamienne lwy i gdzie przychodzą chorzy napić się cudownej wody, która leczy wiele chorób, w tym skóry i nerek. Woda jest tak słona, że w celach leczniczych można wypić jedynie niewielki łyk.

Ksiądz Antim wyjaśnia, że jeśli zostawimy tę wodę w wiadrze, to rano na jego ścianach osadzi się sól.

Ludzie opowiadają też o cudownej kamizelce i o św. Jerzym, którego wielu widziało jak jeździ na białym koniu koło klasztoru.

Choć cerkiew nosi imię św. Jerzego, to święto cerkiewne zgodnie z miejscową tradycją przypada w czwartek 40 dni po Wielkanocy, w Wniebowstąpienie Pańskie. W czasach starożytnych była tu bowiem świątynia Świętego Zbawiciela.

Historia i wszystkie cuda, które dzieją się w klasztorze Św. Jerzego Zwycięzcy w sofijskiej wiosce Gorni Bogrow, brzmią jak bajka, ale stoją za tym prawdziwe wydarzenia i osobiste historie kilkudziesięciu uzdrowionych wiernych.