Warna - 100-lecie nadmorskiego kurortu

W tym roku obchodzimy ważny jubileusz! Mija sto lat od ogłoszenia Warny jako kurortu.

10 czerwca 1921 r. Warna została ogłoszona „nadmorskim kurortem”. W ten sposób mieszkańcy chcieli przezwyciężyć niezwykle trudną sytuację, w jakiej znalazło się miasto po zakończeniu I wojny światowej. Bezgraniczne błękitne morze wydawało się być najlepszą ekonomiczną drogę wyjścia dla mieszkańców Warny.

Decyzja nie była przypadkowa. Już w 1908 roku, w pobliżu Warny, na terenie pobliskiego klasztoru św. Konstantyna i Eleny powstał pierwszy kurort - Święty Konstantyn i Elena, który jest najstarszym bułgarskim morskim kurortem.

„Sama przyroda, ze swoimi urokami, najlepiej pokazuje i wyznacza bezpieczny i celowy kierunek rozwoju. Przekształcenie Warny w specjalny nadmorski kurort, stworzy warunki do utrzymania ludności. Miasto będzie chlubą Bułgarii, jego nazwa będzie tak znana jak Nicea i Monte Carlo. Dlatego zdecydowaliśmy się przekształcić Warnę z pobliskimi wioskami w wyjątkowy nadmorski kurort” - napisano w decyzji gminy Warna.

W 1925 roku dekretem cara Borysa III Warna oficjalnie zaczyna rozwijać się jako nadmorskie uzdrowisko lecznicze.

Gmina postanowiła samodzielnie zająć się budową nowoczesnego nadmorskiego kurortu i w tym samym roku rozpoczęto budowę nowoczesnych łaźni morskich. Otwarcie Centralnych Łaźni nastąpiło 1 sierpnia 1926 r. Budynek stoi do dzisiaj. Znajduje się przy plaży miejskiej, w Parku Nadmorskim, na wysokości restauracji Casino.

W łaźniach był oddzielna część dla kobiet i mężczyzn, były gorące i zimne kąpiele, 1000 kabin I i II klasy, 66 wanien z ciepłą wodę morską, długi pomost wychodzący w morze z wieżyczką do skakania do wody. Pomost pełnił także inną funkcję - oddzielał plażę męską od damskiej. Na pomoście znajdował się policjant, który nie pozwalał mężczyznom zatrzymywać się i patrzeć na kobiety, chociaż w tamtych czasach, przy ówczesnej modzie plażowej, nie można było zbyt wiele zobaczyć 

Dopiero w 1927 roku pod naciskiem zagranicznych wczasowiczów, zezwolono kobietom na wstęp do męskiego oddziału. Dla mężczyzn oddział żeński pozostawał tematem tabu aż do 1932 r.

W 1928 r. otwarto Północne Morskie Łaźnie (przed okrągłą fontanną obok Kasyna) i zjeżdżalnię na plaży mieszanej. Tym samym Warna zaczęła dorównywać pod względem oferowanych udogodnień nadmorskim kurortom w Europie Zachodniej i zasłużenie otrzymała miano „Królowej Morza Czarnego”.

Wkrótce za granicą zaczęły się pojawiać się pochlebne opinie i komentarze na jej temat, w których podkreślano znaczenie zasobów naturalnych - piękne położenie, wspaniałą i dużą plażę z czystym i miękkim piaskiem, czyste morze i piękny nadmorski park. Szczegółowo opisywano nowo powstałe, nowoczesne łaźnie morskie.

Do Warny zaczęło przyjeżdżać coraz więcej turystów. W 1926 roku było ich około 12,5 tys., rok później prawie 38 tys., a w latach trzydziestych XX wieku było ich do ok. 50 tys. W każdym sezonie z zagranicy przyjeżdżali Czesi, Polacy, Węgrzy, Austriacy, Turcy, Rumuni itp.

Zaczęto drukować broszury reklamowe o Warnie w różnych językach obcych.

W 1934 r. zorganizowano pierwszy na plaży konkurs piękności, który był jak dzisiejsze konkursy Miss. Kandydatki maszerowały po pomoście (molo), a publiczność była na plaży. W 1937 roku konkurs oglądało ponad 30 000 wczasowiczów i mieszkańców Warny.

Tytuł Miss plaży zdobyła 16-letnia piękność z Sofii, na drugim miejscu była Czeszka, na trzecim mieszkanka Plewen, a na czwartym dziewczyna z Wiednia. Nagrodą specjalną był bilet pierwszej klasy na rejs statkiem do Istambułu i z powrotem.

 Po II wojnie światowej, równolegle z Warną, rozwijała się prężnie turystyka w kurorcie Św. Konstantyn i Elena, nazywanym do 1995 r. Drużbą, a od 1956 r. także w Złotych Piaskach.

W tym czasie na plaży w Warnie istniały również sektory „Ewy” i „Adama”, zamknięte dla płci przeciwnej, gdzie plażowicze mogli wygrzewać się w słońcu nago.