Droga do niepodległości

22 września Bułgaria świętuje Dzień Niepodległości.

Po wyzwoleniu Bułgarii z niewoli tureckiej wielkie mocarstwa europejskie obawiając się rozszerzenia wpływów Rosji na Bałkanach i powstania tzw. "Wielkiej Bułgarii” doprowadziły do podpisania traktatu berlińskiego, który podzielił Bułgarię na 4 części.

Księstwo Bułgarii - będące wasalem sułtana, które obejmowało ziemie między górami Starej Płaniny i Dunajem wraz z Równiną Sofijską.

Rumelia Wschodnia – autonomiczny region w ramach Imperium Osmańskiego (Nizina Tracka koło Płowdiw i Rodopów).

Tracja Wschodnia i Śródziemnomorska oraz Macedonia, które pozostały w granicach Imperium Osmańskiego. Macedonia została ponownie włączona w granice państwa tureckiego po tym, jak Turcja przekazała Wielkiej Brytanii Cypr. Dało to początek toczącym się do dzisiaj sporom wokół Macedonii.

Północna Dobrudża, która została przekazana Rumunii.

Wielkie mocarstwa narzuciły Imperium Osmańskiemu warunki kapitulacji i zobowiązały je do importu towarów przemysłowych na niekorzystnych dla imperium warunkach.

Ponieważ Księstwo Bułgarii wraz ze zjednoczoną Rumelią Wschodnią było wasalami sułtana, warunki te dotyczyły ich również, co utrudniało rozwój bułgarskiego przemysłu. Dlatego wysiłki Bułgarów skupiły się na ogłoszeniu niepodległości.

Dopiero 30 lat po wyzwoleniu, 22 września 1908 roku, ogłoszono niepodległość Bułgarii. Stało się to w zabytkowej cerkwi pw. 40 Świętych Męczenników w Wielkim Tyrnowie. Tym aktem państwo bułgarskie odrzuciło swoją polityczną i finansową zależność od Imperium Osmańskiego, a bułgarski książę przyjmuje tytuł „cara”.

Niepodległe Carstwo Bułgarii zostało uznane przez wielkie mocarstwa wiosną 1909 roku. Wraz z proklamacją niepodległości Bułgarii wzrósł międzynarodowy prestiż kraju i zrównała się z innymi krajami. Stworzono warunki wstępne do wyzwolenia ostatnich ziem bułgarskich pozostałych pod panowaniem osmańskim w Tracji i Macedonii.