Iczera - malownicza wieś
18 Wrzesień, 2021,
23:00
Wioska Iczera jest jedną z najbardziej malowniczych wiosek w górach Bałkanu, w rejonie Sliwen. Spacer brukowanymi uliczkami oczaruje Was starymi domami z okresu Odrodzenia, z których większość to zabytki kultury pochodzące z XIX wieku.
Bardziej popularne są Medwen i Żerawna, ale warto odwiedzić również miejsca mniej znane, a równie piękne, gdzie doskonale zachowały się ślady długiej historii i ludowych tradycji.
Wieś znajduje się około 23 km od Sliwen i około 20 km od Żerawny, nad niewielką rzeką. Domy rozrzucone są na pagórkowatym terenie, a wąskie brukowane uliczki wiją się wysoko po wzgórzach.
Najwcześniejsze ślady pojawienia się wsi prowadzą do wczesnośredniowiecznej twierdzy Sikera z IV-V wieku, której dzisiejsza Iczera zawdzięcza swoją nazwę.
Wieś często zmieniała swoje położenie, o czym świadczą znaleziska i różne nazwy miejscowości: Manastira, Diwecite, Selski Dol, Czerkowenski Rut, Mahalenski Rut. Było to związane między innymi z podpalaniem wsi przez Turków w czasie wojny rosyjsko-tureckiej, w odwecie za poparcie Bułgarów dla armii rosyjskiej.
W Iczera jest wiele starych domów, część zachowana, a część odrestaurowana, z zachowaniem cech charakterystycznych dla drewnianego budownictwa kotelskiego z okresu renesansu.
Domy w Iczera są wykonane z drewna i posiadają dużą, obszerną werandę. Imponujące są rzeźbione sufity i rzeźbienia wewnątrz na drzwiach. Wyjątkowe jest również to, że mają niesamowicie duże pomieszczenia, zaaranżowane w taki sposób, aby do każdego z nich wpadało jak najwięcej słońca.
Wiejski kościół pw. Św. Dymitra Sołuńskiego jest również stary - został zbudowany w 1842 roku, a miejscowy Dom Kultury, który działa do dziś i posiada bibliotekę, powstał w 1820 roku jako szkoła przyklasztorna.
Jeszcze kilkadziesiąt lat temu we wsi istniała szkoła i przedszkole, ale dziś prawie nie ma tu dzieci, z wyjątkiem miesięcy letnich, kiedy od rana do wieczora na ulicach wsi słychać dziecięcy gwar.
Dziś w wiosce mieszka nie więcej niż 250-300 osób, ale latem ilość ta jest podwojona. Wiele osób ma tu domki letniskowe, a niedawno osiedliły się także angielskie rodziny.
Miłośnikom turystyki wiejskiej miejsce wyda się cudowne. Fantastyczna przyroda i wyjątkowo świeże powietrze, które jest w stanie zregenerować każdego bez względu na to, jak bardzo jest zmęczony. Okolica obfituje w grzyby i różnego rodzaju zioła. Tutejsza rzeka nie oferuje co prawda ryb, ale od połowy lipca do końca sierpnia można łapać wspaniałe okazy raków, które gotowane i obrane są doskonałą przystawką do piwa i wina.
Bałkany są surowe zarówno zimą, jak i latem i często zmieniają swój nastrój. W miesiącach zimowych wioska często jest odizolowana od świata z powodu zasp lub oblodzonych dróg. Nawet w najgorętsze miesiące w Iczerze śpi się pod kołdrą i nigdy nie wychodzi się bez wierzchniego okrycia.
Zdecydowanie najlepszy okres na turystykę w tym rejonie to lato i wiosna. We wsi znajdują się trzy dobre kompleksy hotelowe, a także pensjonaty.
Z uwagi na ukształtowanie terenu drogi są tu wąskie, występują strome podjazdy i zjazdy. Przed laty, kiedy odbywał się rajd Złote Piaski, najtrudniejsze odcinki były właśnie na trasie Sliwen – Iczera, które wymagały największych umiejętności i załogi musiały wykazać się nie lada mistrzostwem.
Jedno jest pewne. Jeżeli odwiedzicie to miejsce, Iczera na zawsze pozostanie w Waszych sercach z pięknymi, często krzywymi drewnianymi domami, uliczkami wyłożonymi białymi kamieniami i kozami, które biegają swobodnie wracając z wypasu.
Bardziej popularne są Medwen i Żerawna, ale warto odwiedzić również miejsca mniej znane, a równie piękne, gdzie doskonale zachowały się ślady długiej historii i ludowych tradycji.
Wieś znajduje się około 23 km od Sliwen i około 20 km od Żerawny, nad niewielką rzeką. Domy rozrzucone są na pagórkowatym terenie, a wąskie brukowane uliczki wiją się wysoko po wzgórzach.
Najwcześniejsze ślady pojawienia się wsi prowadzą do wczesnośredniowiecznej twierdzy Sikera z IV-V wieku, której dzisiejsza Iczera zawdzięcza swoją nazwę.
Wieś często zmieniała swoje położenie, o czym świadczą znaleziska i różne nazwy miejscowości: Manastira, Diwecite, Selski Dol, Czerkowenski Rut, Mahalenski Rut. Było to związane między innymi z podpalaniem wsi przez Turków w czasie wojny rosyjsko-tureckiej, w odwecie za poparcie Bułgarów dla armii rosyjskiej.
W Iczera jest wiele starych domów, część zachowana, a część odrestaurowana, z zachowaniem cech charakterystycznych dla drewnianego budownictwa kotelskiego z okresu renesansu.
Domy w Iczera są wykonane z drewna i posiadają dużą, obszerną werandę. Imponujące są rzeźbione sufity i rzeźbienia wewnątrz na drzwiach. Wyjątkowe jest również to, że mają niesamowicie duże pomieszczenia, zaaranżowane w taki sposób, aby do każdego z nich wpadało jak najwięcej słońca.
Wiejski kościół pw. Św. Dymitra Sołuńskiego jest również stary - został zbudowany w 1842 roku, a miejscowy Dom Kultury, który działa do dziś i posiada bibliotekę, powstał w 1820 roku jako szkoła przyklasztorna.
Jeszcze kilkadziesiąt lat temu we wsi istniała szkoła i przedszkole, ale dziś prawie nie ma tu dzieci, z wyjątkiem miesięcy letnich, kiedy od rana do wieczora na ulicach wsi słychać dziecięcy gwar.
Dziś w wiosce mieszka nie więcej niż 250-300 osób, ale latem ilość ta jest podwojona. Wiele osób ma tu domki letniskowe, a niedawno osiedliły się także angielskie rodziny.
Miłośnikom turystyki wiejskiej miejsce wyda się cudowne. Fantastyczna przyroda i wyjątkowo świeże powietrze, które jest w stanie zregenerować każdego bez względu na to, jak bardzo jest zmęczony. Okolica obfituje w grzyby i różnego rodzaju zioła. Tutejsza rzeka nie oferuje co prawda ryb, ale od połowy lipca do końca sierpnia można łapać wspaniałe okazy raków, które gotowane i obrane są doskonałą przystawką do piwa i wina.
Bałkany są surowe zarówno zimą, jak i latem i często zmieniają swój nastrój. W miesiącach zimowych wioska często jest odizolowana od świata z powodu zasp lub oblodzonych dróg. Nawet w najgorętsze miesiące w Iczerze śpi się pod kołdrą i nigdy nie wychodzi się bez wierzchniego okrycia.
Zdecydowanie najlepszy okres na turystykę w tym rejonie to lato i wiosna. We wsi znajdują się trzy dobre kompleksy hotelowe, a także pensjonaty.
Z uwagi na ukształtowanie terenu drogi są tu wąskie, występują strome podjazdy i zjazdy. Przed laty, kiedy odbywał się rajd Złote Piaski, najtrudniejsze odcinki były właśnie na trasie Sliwen – Iczera, które wymagały największych umiejętności i załogi musiały wykazać się nie lada mistrzostwem.
Jedno jest pewne. Jeżeli odwiedzicie to miejsce, Iczera na zawsze pozostanie w Waszych sercach z pięknymi, często krzywymi drewnianymi domami, uliczkami wyłożonymi białymi kamieniami i kozami, które biegają swobodnie wracając z wypasu.
Autor: Przyblizamybulgarie
Napisz komentarz
Wydarzenia
Ludzie
Inne