Kiedy i jak zapewnić sobie pomyślny rok i kasza z pokrzywy

Kiedy można zapewnić sobie pomyślność?

25 marca cerkiew prawosławna obchodzi jedno z największych wiosennych świąt – Zwiastowanie, po bułgarsku Błagowesztenie lub Błagowec. Jest to jedno ze stałych świąt w kalendarzu kościelnym i wpisuje się w cykl świąt wielkanocnych.
 
Szanując tradycję wykonuje się tego dnia określone czynności, które mają sprawić by wiodło nam się dobrze przez cały rok.

Według ludowej tradycji w tym dniu powracają ptaki wędrowne, bociany, jaskółki, kukułki i przynoszą dobre wieści o odradzającej się przyrodzie. Zima odeszła i nadchodzi wiosna.

Gdy zobaczymy lub usłyszymy kukułkę

  • Zwyczaj każe, abyśmy tego dnia wychodzili z domu najedzeni i z pieniędzmi w kieszeni, a jak usłyszymy kukułkę, ścisnęli monetę, a będziemy cieszyć się zdrowiem, sytością i kieszenią pełną pieniędzy przez cały rok.
  • Inne wierzenie głosi, że gdy usłyszy się kukułkę, należy dotknąć kromki chleba i pieniędzy, aby rok był pomyślny i błogosławiony.
  • Samotne dziewczyny powinny bacznie obserwować kukułkę i spróbować zerwać gałązkę, na której przysiadła, schować ją w piersi, a wkrótce wyjdą za mąż.

Dzień Kukułki

Uważa się, że w dniu Zwiastowania kukułka pojawia się po raz pierwszy i jest to znak nadchodzącej wiosny. Dlatego też w niektórych regionach kraju dzień ten nazywany jest również Kukuwden – Dzień Kukułki (kukuwica = kukułka).

Wróżenie z tulipanów

Tego dnia dziewczęta wróżyły sobie również przyszłość, a może nadal niektóre sobie wróżą, na podstawie tulipanów. Przynosiły nierozwinięte tulipany do domu, wkładały do wazonu z wodą i czekały. Jeśli w ciągu trzech dni kwiaty zakwitły, oznaczało to, że wkrótce znajdą wybranka i wyjdą za mąż, a jeżeli kwiaty nie rozkwitły, był to znak, że na ślub jest jeszcze za wcześnie.

Sprzątanie, ognisko i węże

Kolejnym zwyczajem związanym ze świętem było sprzątanie podwórek i palenie śmieci. W ten sposób zgodnie z ludowymi wierzeniami wszystko co złe spłonie. Przeskakiwało się też przez ogień, aby być zdrowym i zwinnym i aby nie ukąsił nas wąż. Odbywało się też rytualne przeganianie węży.

Na słodkie życie

Dziewczęta śpiewały piosenki i chodziły od domu do domu, aby ogłosić, że kukułki przybyły i przyniosły wiosnę.
 
Rozdawały też zrobioną przez siebie pitę z miodem sąsiadom i krewnym, aby chleb był słodki przez cały rok.
 
W tym dniu kobiety były szczególnie uważne, szczere i życzliwe dla sierot. Uczyły dziewczęta wyrabiania pity na święta i przekazywały im tradycje.

Na urodzaj i dobre plony

Wierzyło się, że drzewo zasadzone w tym dniu wyda słodkie owoce. Wysiewało się też warzywa, sadziło papryki oraz ogórki, aby były smaczne i dorodne. Otwierało się szeroko ule, aby pszczoły mogły zbierać nektar na pyszny miód.

Wierzy się, że jeśli w dniu Zwiastowania pada deszcz, rok będzie urodzajny.

Bóle, rany i uroki

Uważało się, że w ciągu całego dnia trucizna traci swoją moc, każda rana szybko zarasta, a ból ustępuje, dlatego często w dniu Zwiastowania przekłuwało się uszy małym dziewczynkom. Ponoć znachorzy łapali tego dnia również węże, aby użyć ich skóry do robienia maści i lekarstw.
 
Tradycja głosi, że aby uchronić się przed urokami, należy z kolei zawiązać węzły na pasku, który nosiło się przez cały rok.

Na szczęście

Dobrze jest kupić sobie w tym dniu coś nowego, ubrać coś nowego, bo mówi się, że wtedy będzie się robiło nowe rzeczy w ciągu roku.
 
Kto w Święto Zwiastowania po raz pierwszy zobaczy bociana w locie, będzie szczęśliwy. Jaskółka jest z kolei symbolem światła. Jaskółcze gniazdo w domu przynosi szczęście i nie należy go niszczyć.

Poszukiwacze skarbów

To też ponoć dobry dzień dla poszukiwaczy skarbów i bogactwa. Uważa się, że w tym dniu można odkryć zakopane skarby i szybko przezwyciężyć okres biedy.

Nawet ptaszki nie wiją gniazdka

Zgodnie z tradycją tego dnia nie należy wykonywać żadnych prac bo „nawet ptaszek gniazdka nie wije.” Nie należy też wykonywać robótek ręcznych, aby latem nie spotkać węży. Nie należy też spać do późna, aby nie zachorować lub nie stracić szczęścia.

Tradycyjne posiłki

Chociaż Zwiastowanie zbiega się z Wielkim Postem, dozwolone jest spożywanie ryb, oliwy z oliwek i wina. Obowiązkowo na stole musi być też rytualna pita, z której gospodyni odrywa pierwszy kawałek i kładzie na progu dla domowego ducha. Je się też szczypiorek, sałatkę z zielonych warzyw, szczaw i dania z pokrzywy. Bardzo często można usłyszeć wyrażenie „Przyszedł Błagowec, chwytamy za zielone”.
 
A więc chwytajmy za zielone! Przyszła wiosna!
Pokrzywa, szpinak i szczaw, to jedne z najpopularniejszych produktów na początek wiosny. Wszystkie te „zielonki”, oprócz tego, że są bardzo przydatne, zdrowe i dietetyczne, są również bardzo proste w przygotowaniu.

Kasza z pokrzywy

Najczęściej na bułgarskim stole tego dnia gości „kasza z pokrzywy”, choć pewnie niejeden z Was powie, co to za kasza i będzie miał rację.

Składniki

  • pokrzywa – 300 g (młoda, tylko góra)
  • cebula – 1 szt.
  • czosnek – 2 ząbki
  • orzechy – 30 g
  • mąka – 3 łyżki
  • ser solankowy – 100 g
  • papryka – ½ łyżeczki
  • sól – ½ łyżeczki
  • dżodżen (bułgarska przyprawa, mięta kędzierzawa) – ½ łyżeczki (o ile masz i lubisz)
  • woda – 200 ml
  • olej – do smażenia

Sposób przygotowania

  • Umyj i oczyść pokrzywę, wrzuć do wrzącej, lekko posolonej wody i duś kilka minut. Wyjmij z wody, odcedź, ale nie wylewaj wody, przemyj pokrzywę pod bieżącą wodą i posiekaj.
  • Cebulę i czosnek drobno posiekaj, podsmaż na rozgrzanym oleju do miękkości. Dodaj mąkę, wsypuj ją stopniowo, energicznie mieszając, aby nie powstały grudki i zapiekaj na złocisty kolor.
  • Teraz czas na przyprawy – sól, papryka, szczypta lub dwie pieprzu. Oczywiście można dodać więcej, to kwestia gustu. Często do potraw z pokrzywy dodaje się też dżodżen, więc jeśli jesteś fanem tej przyprawy, dodaj szczyptę lub dwie i wszystko dobrze wymieszaj.
  • Powoli, małym strumieniem dodawaj wodę, w której gotowała się pokrzywa, ciągle mieszając.
  • Gotuj do pożądanej przez siebie gęstości. Po około 10-15 minutach nasze danie z pokrzywy jest już gotowe.

    Moja babcia zostawiała trochę więcej płynu, nabijała kromkę chleba na widelec i nabierała „kaszę”.
     
  • Ale kasza z pokrzywy nie jest prawdziwą kaszą, jeśli nie jest posypana pokruszonym serem i orzechami włoskimi. A żeby była bardziej sycąca, można podać ją z gotowaną kaszą gryczaną, komosą ryżową lub gotowanym ryżem.

Smacznego!




Autor: Przyblizamybulgarie
Napisz komentarz